Belangrijk weetje. Het verschil tussen een ronde toets en een vlakke toets.
Het loopvlak is anders. Net als bij deze schaats, met deze Noor kun je echt geen ijshockey spelen! De schaats is weliswaar snel maar niet wendbaar.
Het "mooiste" voorbeeld is in ons geval de Fender Jazzmaster gitaar. Veelal gebruikt in rockmuziek. Maar waarom? Heb ik altijd maf gevonden. Maar wat doen rock- en blues gitaristen? Zij duwen de snaren op, benden genaamd. Vooral tijdens licks en solo's. EN DAT GAAT DUS NIET!
Ook oude en reissue gitaren zoals de Stratocaster kunnen een vintage radius toets hebben. Oftewel een erg ronde vorm.
Net als bij die schaats, op zo'n bolle hals kun je niet alles spelen! Het benden gaat fout; De snaar loopt vast.
Heel simpel, de hoge E-snaar komt tijdens dat opduwen op de locatie van de G-snaar, soms zelfs verder, precies in het midden van de toets. Maar dan zou deze opgeduwde snaar wél op het zadeltje óók de hoogte moeten hebben van de G-snaar. En dat is dus niet. Dus is te verwachten dat de snaar vastloopt.
Ik krijg dit gratis verkregen probleem vaak te horen. Of ik daar wat aan kan doen...(*)
De oplossing is simpel; Koop een gitaar met een vlakkere toets! Laat u zich voorlichten in de winkel...suuk6 trouwens als u online koopt.
Sommige collega's stellen dan maar de snaaractie wat hoger in. Tja, een oplossing met een nieuw probleem; De gitaar wordt moeilijker bespeelbaar.
Tijdens uw zoektocht komt u ook gitaren tegen met een compound radius. De radius is bij de eerste posities boller dan bij de laatste. De radius verloopt. Is al een goede verbetering.
Een bekende maat bij onze probleemgevallen is de 7-1/4 inch radius. Er zijn dus ook gitaren met een vlakkere toets, denk aan 16 inch of zelfs 20 inch! Bij zulke gitaren kun je dus sowieso een lage snaaractie instellen, en bij benden gebeurt er niks raars.
* Welnu, een echte oplossing bestaat! We demonteren alle fretjes, we vlakken de toets in een veel minder bolle radius, en we plaatsen nieuwe fretjes! Niet goedkoop maar wel goed!
Bovenstaande mag ik vaak uitleggen bij de alom bekende Jazzmaster. Technisch gezien in veel aspecten een slecht ontwerp (heb ik het nu maar even niet over). Maar luister, de naam zegt het al "JAZZ" master. Speelt u op zo'n gitaar alleen maar (jazz)akkoorden dus geen rockriffs, en gebruikt u dikke flatwound snaren, dan is er weinig loos. Het spelen van enkel en alleen akkoordjes werd vroeger prettig ervaren op zulke ronde toetsen, dat dan weer wel. Maar u speelt ook rock- en blues riffs. Dan heb je een probleem dus.
Soms, na stevig overleg, kan ik een poging wagen om de fretjes in een soort compound radius te vlakken, we halen wat "vlees" weg in het midden van de toets, daarna volgt profileren en polijsten, zie afbeelding links.
Het "mooiste" voorbeeld is in ons geval de Fender Jazzmaster gitaar. Veelal gebruikt in rockmuziek. Maar waarom? Heb ik altijd maf gevonden. Maar wat doen rock- en blues gitaristen? Zij duwen de snaren op, benden genaamd. Vooral tijdens licks en solo's. EN DAT GAAT DUS NIET!
Ook oude en reissue gitaren zoals de Stratocaster kunnen een vintage radius toets hebben. Oftewel een erg ronde vorm.
Net als bij die schaats, op zo'n bolle hals kun je niet alles spelen! Het benden gaat fout; De snaar loopt vast.
Heel simpel, de hoge E-snaar komt tijdens dat opduwen op de locatie van de G-snaar, soms zelfs verder, precies in het midden van de toets. Maar dan zou deze opgeduwde snaar wél op het zadeltje óók de hoogte moeten hebben van de G-snaar. En dat is dus niet. Dus is te verwachten dat de snaar vastloopt.
Ik krijg dit gratis verkregen probleem vaak te horen. Of ik daar wat aan kan doen...(*)
De oplossing is simpel; Koop een gitaar met een vlakkere toets! Laat u zich voorlichten in de winkel...suuk6 trouwens als u online koopt.
Sommige collega's stellen dan maar de snaaractie wat hoger in. Tja, een oplossing met een nieuw probleem; De gitaar wordt moeilijker bespeelbaar.
Tijdens uw zoektocht komt u ook gitaren tegen met een compound radius. De radius is bij de eerste posities boller dan bij de laatste. De radius verloopt. Is al een goede verbetering.
Een bekende maat bij onze probleemgevallen is de 7-1/4 inch radius. Er zijn dus ook gitaren met een vlakkere toets, denk aan 16 inch of zelfs 20 inch! Bij zulke gitaren kun je dus sowieso een lage snaaractie instellen, en bij benden gebeurt er niks raars.
* Welnu, een echte oplossing bestaat! We demonteren alle fretjes, we vlakken de toets in een veel minder bolle radius, en we plaatsen nieuwe fretjes! Niet goedkoop maar wel goed!
Bovenstaande mag ik vaak uitleggen bij de alom bekende Jazzmaster. Technisch gezien in veel aspecten een slecht ontwerp (heb ik het nu maar even niet over). Maar luister, de naam zegt het al "JAZZ" master. Speelt u op zo'n gitaar alleen maar (jazz)akkoorden dus geen rockriffs, en gebruikt u dikke flatwound snaren, dan is er weinig loos. Het spelen van enkel en alleen akkoordjes werd vroeger prettig ervaren op zulke ronde toetsen, dat dan weer wel. Maar u speelt ook rock- en blues riffs. Dan heb je een probleem dus.
Soms, na stevig overleg, kan ik een poging wagen om de fretjes in een soort compound radius te vlakken, we halen wat "vlees" weg in het midden van de toets, daarna volgt profileren en polijsten, zie afbeelding links.
|
|